‘Late Bloomers’, geregisseerd door Julia Dyer, is een hartverwarmende romanticus komische film dat draait om de opbloei van de liefde tussen twee vrouwen van middelbare leeftijd in een klein stadje in Texas. Het volgt Carly Lumpkin, een gymleraar, en Dinah Groshardt, een schoolsecretaresse, terwijl ze allebei gezelschap en romantiek vinden in elkaars gezelschap. In hun strijd tegen de maatschappelijke hegemonie op het gebied van expressie en liefde navigeren de twee door hun dagelijkse alledaagse leven door te proberen los te komen van de normen en zonder aarzeling hun identiteit te omarmen. Het komediedrama onderzoekt de diepten van menselijke emoties en hoe geluk en tevredenheid in geen enkel stadium van het leven buiten bereik zijn.
De reis van Carly en Dinah naar zelfontdekking vormt de basis van het centrale thema van het verhaal, liefde en het doorbreken van barrières. Terwijl Dinah gereserveerd en stil is, is Carly moedig en wilskrachtig. Ze overtreft alle verwachtingen en probeert haar vrijheid te grijpen met een grenzeloze passie. Beide vrouwen hebben gedurende het hele verhaal een transformerend effect op elkaar, waardoor ze worden gedwongen te groeien en meer over zichzelf te leren. Het onderzoek naar sociaal en cultureel relevante onderwerpen roept verschillende vragen op, vooral die over de authenticiteit ervan en of de ‘Late Bloomers’ gebaseerd is op een waargebeurd verhaal.
The Stoy of Late Bloomers is doordrenkt met levenservaringen van de Dyer Sisters
‘Late Bloomers’ is een fictief verhaal over lesbienne liefde die losjes geïnspireerd was door de ervaringen van het zusterduo Julia Dyer en Gretchen Dyer, die respectievelijk het script regisseerden en schreven. Ze waren geïnteresseerd in het verkennen van een liefdesverhaal dat zich afspeelde in een traditionele omgeving waar zelfexpressie gedempt is en zaken van het hart steeds belangrijker worden. In een interview met Flixist rond het Queering the Canon: Rom Coms-evenement georganiseerd door NewFest, zei Julia Dyer: “Mijn zus Gretchen Dyer schreef het script – deels geïnspireerd door gebeurtenissen die in de jaren zeventig op onze middelbare school plaatsvonden, en meer direct door de prachtige bruiloft in de achtertuin van een vrouwelijk stel waar we dichtbij waren in Austin.”
De persoonlijke ervaringen van de twee zussen waren relevant tijdens het creatieproces van het verhaal. Met een toenemende fascinatie in de tijdgeest met betrekking tot lesbische liefdesverhalen, ontwierpen de Dyers hun verhaal met de nadruk op het conflict tussen geest en hart in plaats van zich te verdiepen in de fysieke aspecten van hun romantische aantrekkingskracht. Ze keken ook naar andere films zoals ‘Longtime Companion’ en ‘The Wedding Banquet’ als invloedrijke verhalen die die van hen aanvulden. De regisseur zei dat ze “op dezelfde manier een film wilden maken die voorbij de verdediging van mensen zou kunnen sluipen en rechtstreeks naar hun hart zou gaan.”
Late Bloomers onderzoekt zijn lesbische liefdesverhaal zonder zichzelf te beperken
Terwijl ‘Late Bloomers’ een film is die de lesbische relatie tussen twee vrouwen van middelbare leeftijd onderzoekt, wilden filmmaker Julia Dyer en haar schrijfsterzus Gretchen Dyer vanuit een andere hoek in die wateren duiken. Het idee was niet zozeer om de lesbische verhalen uit de moderne tijd te ontrafelen, maar om een relatie tussen twee vrouwen weer te geven die langzaam in de mainstream worden opgenomen naarmate het verhaal vordert. In plaats van gemeden te worden en in opstand te moeten komen tegen de orthodoxie, is hun verhaal meer een stille aanvaarding en viering onder de stadsmensen.
Praten met de Dallas-waarnemer Julia Dyer zei: 'Het was vanaf het begin onze bedoeling om een film te maken, niet over de stedelijke lesbische cultuur, maar over twee vrouwen die zich in de mainstream hadden geassimileerd', zei Julia. “Weet je, de mensen die elke ochtend om zeven uur opstaan, hun lippenstift en panty's opdoen, misschien zelfs hun kinderen naar school brengen en naar kantoor gaan. Deze vrouwen zijn ook lesbiennes.” Verdergaand op hetzelfde thema, haar zus Gretchen toegevoegd ,,Het is bekend. De geheime subversieve boodschap van de hele film is dat als het deze twee kleine, gewone vrouwen in een buitenwijk van de middenklasse zou kunnen overkomen, het ook jou zou kunnen overkomen.
Omdat de film draait om de kruising van gender, seksualiteit en religie in een kleine stad, zijn de romantische elementen die een rol spelen zowel extern als intern. Over het onderwerp seksualiteit benadrukte de schrijver bijvoorbeeld dat het idee niet gemakkelijk in zwart of wit te verdelen is, maar dat het, zoals in het verhaal wordt weergegeven, eerder een continuüm was. Deze thematische aspecten onderscheiden het verhaal van ‘Late Bloomers’ van andere hedendaagse lesbische films. Hoewel fictief van opzet, probeert het de centrale relatie ervan te verkennen zonder zich aan een goed gedefinieerd kader te conformeren. Zoals Gretchen Dyer het zelf samenvatte: 'Het begeeft zich op terrein waar lesbische films nog niet over gesproken hebben', zei ze, 'waar lesbiennes, hom*o's en hetero's elkaar kruisen, en waar de grenzen niet noodzakelijkerwijs zo rigide zijn. ”
